دتکتور اکسیژن

دتکتور گاز اکسیژن (Oxygen Gas Detector) یک دستگاه الکترونیکی است که به کمک حسگرها و فناوری‌های مختلف، حضور و غلظت گاز اکسیژن را در محیط‌های مختلف اندازه‌گیری و تشخیص می‌دهد. دتکتورهای گاز اکسیژن برای ایمنی در برابر حوادثی که ممکن است منجر به کاهش سطح اکسیژن در محیط شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مکان‌هایی مانند کارخانجات صنعتی، معادن، تأسیسات نفت و گاز، ساختمان‌های بزرگ و همچنین محیط‌هایی که در آن احتمال حمله با گازهای سمی وجود دارد، بسیار حیاتی هستند.

کاهش سطح اکسیژن در محیط‌های بسته و بدون تهویه می‌تواند عوارض جدی برای سلامتی افراد داشته باشد. برخی از عوارض احتمالی کاهش سطح اکسیژن عبارتند از: سردرد، تنگی نفس، خستگی، تنفس ضعیف، تشنج و در موارد شدید تا فلج و بیهوشی.

در مکان‌هایی که با عدم وجود اکسیژن مواجه هستند دتکتور گاز اکسیژن بسیار کاربرد دارد زیرا می‌تواند سریعترین هشدار را در صورت کاهش سطح اکسیژن به کاربران اعلام کند و آنها را از خطر ناشی از کمبود اکسیژن اطلاع دهد. همچنین، این تجهیزات در محیط‌های صنعتی نیز استفاده می‌شوند. در فرایندهای تولید، نگهداری و حمل و نقل مواد قابل اشتعال و سوختنی، کنترل و کاهش سطح اکسیژن اهمیت زیادی دارد. لذا از طریق استفاده از دتکتور گاز اکسیژن، میزان اکسیژن در محیط‌های کاری کنترل می‌گردد و در صورت لزوم، اقدامات ایمنی و اطفاء حریق به موقع انجام می‌شود.

مشخصات گاز اکسیژن Oxygen-O2

جرم مولی: 31.999g/mol

نقطه جوش: –

نقطه ذوب: –

کلاس دمایی: –

حد پایین انفجاری (LEL): –

حد بالای انفجار (UEL): –

میانگین (TWA): –

حداکثر غلظت مجاز (STEL): –

ایمنی شیمیایی: اکسی کننده

اکسیژن گازی بی رنگ، بی بو و بی مزه و غیر قابل احتراق است، اما برای سوزاندن مواد قابل احتراق عنصری لازم و ضروریست. برخی از موادی که در هوا نمی سوزند در اکسیژن می سوزند. موادی که در هوا می سوزند با شدت بیشتری در اکسیژن می سوزند. اکسیژن خالص غیر قابل اشتعال است.